การใช้นักศึกษาเป็นครูผู้ร่วมสอนในรายวิชาภาษาอังกฤษสำหรับเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร

Abstract

วัตถุประสงค์ของงานวิจัยเพื่อศึกษาความก้าวหน้าในการเรียนของกลุ่มนักศึกษาที่เรียนแบบมีนักศึกษาเป็นผู้ร่วมสอน ความคิดเห็นและผลของการมีผู้ร่วมสอน ประชากรในการศึกษา คือ นักศึกษาชั้นปีที่ 2 คณะเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร มหาวิทยาลัยศิลปากร 217 คน เครื่องมือที่ใช้ คือ แบบทดสอบ แบบสอบถามและการสัมภาษณ์ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ สถิติเชิงอนุมานซึ่งประกอบไปด้วย independent-sample t-test และ paired-sample t-test และสถิติเชิงพรรณนา ประกอบไปด้วยความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ยและค่าความเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลปรากฏว่ากลุ่มผู้เรียนที่มีผู้ร่วมสอนมีระดับผลการเรียนที่ดีขึ้นแต่ระดับของความก้าวหน้าในผลการเรียนไม่สูงกว่ากลุ่มผู้เรียนที่ไม่มีผู้ร่วมสอน แต่เมื่อเปรียบเทียบสองกลุ่มพบว่าผู้เรียนกลุ่มทักษะปานกลางมีผลคะแนนสอบสูงกว่า ผู้เรียนส่วนมากต้องการผู้ร่วมสอนในชั้นเรียนเพราะช่วยพัฒนาความรู้และทักษะด้านวิชาการ จัดการชั้นเรียนขนาดใหญ่และมีผู้เรียนที่มีความหลากหลาย ลดเวลาในการเรียนและเพิ่มบรรยากาศในชั้นเรียน