ปรัชญาหลังนวยุคสายกลางกับการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้ป่วย

Abstract

การวิจัยนี้มุ่งสังเคราะห์หลักปรัชญาหลังนวยุคสายกลางกับการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้ป่วยโดยเน้นกระแสการพัฒนามิติปัญญา ผลการศึกษาพบว่า หลักปรัชญาหลังนวยุคสายกลางมุ่งเน้นการเสริมสร้างวิจารณญาณให้กับผู้ป่วย ด้วยการให้กล้าเผชิญปัญหา กล้าเผชิญความกลัว และกล้าเผชิญความเป็นจริงที่ไม่ใช่แค่การปลอบใจตัวเอง ให้กล้าประเมินวิธีปฏิบัติที่ส่งผลต่อความเจ็บป่วย และให้กล้าปฏิบัติตามหลักในการรักษาที่ตัดสินใจเลือกแล้วด้วยความรับผิดชอบ รวมทั้งให้ใช้พลังสร้างสรรค์ พลังปรับตัว พลังร่วมมือ และพลังแสวงหา เพื่อเข้าถึงอุดมการณ์สูงสุดในชีวิต อันจะส่งผลให้ผู้ป่วยมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น และสามารถยอมรับสภาพเจ็บป่วยของตนได้อย่างมีความสุข