ความสามารถตรวจสอบตนเองที่เอื้อต่อการเรียนรู้รูปแบบเสียงสูงต่ำในภาษาญี่ปุ่น กรณีศึกษา นักศึกษาสาขาวิชาภาษาญี่ปุ่น มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา

Abstract

งานวิจัยนี้มุ่งศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างความสามารถตรวจสอบตนเองของผู้เรียนภาษาญี่ปุ่นชาวไทยกับความสามารถในการเรียนรู้รูปแบบเสียงสูงต่ำภาษาญี่ปุ่น โดยเก็บข้อมูลการออกเสียงคำที่มีรูปแบบเฉพาะ และกำหนดวิธีการในการกระตุ้นกลุ่มตัวอย่างที่ต่างกัน ทำให้ได้ข้อสรุปว่า ความสามารถในการตรวจสอบตนเองส่งผลดีต่อการเรียนรู้รูปแบบเสียงสูงต่ำภาษาญี่ปุ่น ทว่าการให้ตัวอย่างที่ดีผ่านวิธีการที่ต่างกัน ส่งผลให้คุณภาพการออกเสียง และการตรวจสอบตนเองของกลุ่มเป้าหมายแตกต่างกันได้