การศึกษาอัตราการเต้นของหัวใจที่มีผลต่อคุณภาพของลายมือเขียน

Abstract

การศึกษาอัตราการเต้นของหัวใจที่มีผลต่อคุณภาพของลายมือเขียน โดยเปรียบเทียบลายมือเขียนของบุคคลที่มีอัตราการเต้นของหัวใจปกติ (60-100 ครั้ง/นาที) และอัตราการเต้นของหัวใจมากกว่า 120 ครั้ง / นาที  ผู้ทดสอบที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ คือ นักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา อายุระหว่าง 20 – 25 ปี จำนวน 30 คน ซึ่งผู้ทดสอบต้องเป็นบุคคลที่ไม่มีโรคประจำตัว มีสภาวะจิตใจปกติ มีความดันโลหิตและอัตราการเต้นของหัวใจอยู่ในระดับปกติ ทำการทดลองโดยให้ผู้ทดสอบที่มีสภาวะร่างกายปกติทำการเขียนข้อความตามที่กำหนดจำนวน 3 ข้อความ และเขียนข้อความซ้ำจำนวน 3 ข้อความ หลังจากที่มีอัตราการเต้นของหัวใจที่มากกว่า 120 ครั้ง/นาที ซึ่งเกิดจากการปั่นจักรยานไฟฟ้า

การวิเคราะห์คุณภาพของลายมือเขียน จำนวน 6 ด้าน ได้แก่ ขนาดตัวอักษรแคบ ขนาดตัวอักษรปกติ ขนาดตัวอักษรกว้าง ช่องไฟระหว่างตัวอักษร วรรค และแนวระดับการเขียน โดยผลการศึกษาพบว่า อัตรา   การเต้นของหัวใจที่มีการเปลี่ยนแปลงทำให้คุณภาพของลายมือเขียนเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญ อยู่ 2 ด้าน คือ วรรค และแนวระดับการเขียน