ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียนกับการเปิดเสรีการค้า บริการด้านทันตกรรม

Abstract

วิทยานิพนธ์ฉบับนี้เป็นการศึกษาปัญหา
และข้อจำกัดทางกฎหมายของการเข้าสู่ตลาดการค้าบริการด้านทันตกรรม ที่ไม่รองรับการเปิดประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน ไม่ว่าจะเป็นปัญหาการรับรอง
การทำงานของทันตแพทย์ตามข้อตกลงยอมรับร่วมสาขาวิชาชีพทันตแพทย์ของอาเซียน ปัญหาการควบคุมและกำกับดูแลการประกอบวิชาชีพทันตแพทย์
ปัญหาสัดส่วนการถือหุ้นของคนต่างด้าวตาม
พระราชบัญญัติการประกอบธุรกิจของคนต่างด้าว พ.ศ. 2542 ปัญหาการบังคับใช้กฎหมายและ
กฎระเบียบที่เกี่ยวกับการประกอบวิชาชีพทันตกรรม โดยสรุปได้ดังนี้
ปัญหาการรับรองการทำงานของทันตแพทย์ตามข้อตกลงยอมรับร่วมสาขาวิชาชีพทันตแพทย์ของอาเซียน ผู้เขียนเห็นว่าประเทศไทยควรออกกฎหมายภายในกำหนดหลักเกณฑ์คุณสมบัติ ประสบการณ์ และการขึ้นทะเบียนหรือใบอนุญาต

ประกอบวิชาชีพทันตแพทย์ต่างประเทศที่จะเข้ามาทำงานในประเทศไทย และการคุ้มครองดูแลทันตแพทย์ที่มีความรู้ความชำนาญเฉพาะด้าน
ของประเทศไทย เพื่อป้องกันการย้ายออกของทันตแพทย์ไทยที่มีความชำนาญเฉพาะด้าน
จนทำให้ประเทศไทยขาดทันตแพทย์ที่มีความรู้และความเชี่ยวชาญเฉพาะด้านได้ เช่น เรื่องฐานรายได้และทุนการศึกษาเพิ่มเติม อีกทั้งผู้เขียนเห็นว่าประเทศไทยควรปรับปรุงหลักสูตรเฉพาะทางของทันตแพทย์ให้มีความเป็นสากลโดยใช้หลักสูตรภาษาอังกฤษทั้งหมด เพื่อการแข่งขันในการเข้าเป็นประชาคมเศรษฐกิจอาเซียนและเร่งผลิตทันตแพทย์เฉพาะทางอย่างจริงจัง ปัญหาการควบคุมและกำกับดูแลการประกอบวิชาชีพทันตแพทย์นั้น ผู้เขียนเห็นว่า
ควรแก้ไขปรับปรุงบทบัญญัติของกฎหมายว่าด้วยวิชาชีพทันตแพทย์และอาศัยการดำเนินการในทางบริหารควบคู่ไปพร้อมกันด้วยจะทำให้การบังคับใช้

บทบัญญัติของกฎหมายว่าด้วยวิชาชีพทันตแพทย์สามารถอำนวยความสะดวกในการเคลื่อนย้ายบุคคลธรรมดาผู้ให้บริการวิชาชีพตามเป้าหมายของ
แผนงานการจัดตั้งประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน
เกิดประโยชน์และเป็นรูปธรรมมากยิ่งขึ้น ทั้งนี้
โดยอาศัยข้อตกลงยอมรับร่วมสาขาวิชาชีพทันตแพทย์
ของอาเซียนเป็นพื้นฐานในการดำเนินการขององค์กร
วิชาชีพหรือสภาวิชาชีพในการเตรียมความพร้อม
ในการบริหารจัดการที่เกี่ยวกับการให้การรับรองคุณสมบัติวิชาชีพของคนต่างด้าวซึ่งเป็นผู้ประกอบวิชาชีพตามกลไกกฎหมายภายในของประเทศสมาชิกอาเซียน ปัญหาสัดส่วนการถือหุ้นของ
คนต่างด้าวในนิติบุคคลตามพระราชบัญญัติการประกอบธุรกิจของคนต่างด้าว พ.ศ. 2542 บริการวิชาชีพด้านสุขภาพเป็นเรื่องที่มีการเจรจาอยู่ภายใต้บริการสุขภาพ ซึ่งเป็นหนึ่งในสาขาบริการที่มี
เป้าหมายลด/เลิกข้อจำกัดการค้าบริการ โดยต้องอนุญาตให้นักลงทุนอาเซียนมีสัดส่วนการถือหุ้นได้ไม่น้อยกว่าร้อยละ 70 ในทุกสาขาบริการภายในปี 2558 ตามข้อผูกพันการเปิดเสรีการค้าบริการ
ชุดที่ 7 ของอาเซียน ผู้เขียนจึงเห็นควรให้มีการแก้ไขพระราชบัญญัติการประกอบธุรกิจของ
คนต่างด้าว พ.ศ. 2542 ที่ยังคงมีข้อจำกัดในเรื่องสัดส่วนการถือหุ้นของคนต่างด้าวในนิติบุคคลที่จดทะเบียนประกอบธุรกิจในประเทศไทยที่ยังคงไม่เป็นไปตามเป้าหมายดังกล่าว
ปัจจุบันในการพิจารณาการออกใบอนุญาตทำงานให้คนต่างด้าวได้แบ่งแยกลักษณะของการได้รับสิทธิตามกฎหมายพิเศษ ซึ่งการแบ่งแยกในลักษณะดังกล่าวยังขาดความยืดหยุ่นในการบังคับใช้กฎหมาย เนื่องจากหากกรณีมิใช่การเคลื่อนย้ายคนต่างด้าวเข้ามาทำงานหรือให้บริการวิชาชีพภายใต้หลักเกณฑ์และเงื่อนไขของกฎหมายพิเศษแล้ว บุคคลธรรมดาผู้ให้บริการวิชาชีพย่อมมีสถานะ

ไม่ต่างไปจากคนต่างด้าวในกรณีทั่วไปที่จะต้องอยู่ภายใต้การบังคับใช้บทบัญญัติกฎหมายว่าด้วยการทำงานของคนต่างด้าวและอนุบัญญัติที่ออก
โดยอาศัยอำนาจตามพระราชบัญญัติการทำงาน
ของคนต่างด้าว พ.ศ. 2521 ซึ่งยังคงมีผลใช้บังคับตามบทเฉพาะกาล ด้วยเหตุนี้ แนวทางในการแก้ไขปัญหาที่เกิดจากการบังคับใช้กฎหมายว่าด้วยการทำงานของคนต่างด้าว จึงได้แก่การกำหนดหลักการให้การบังคับใช้บทบัญญัติกฎหมายดังกล่าว
มีผลต่อคนต่างด้าวที่มีสถานะแตกต่างไปจากกรณีของคนต่างด้าวทั่วไป โดยปัญหาและข้อจำกัด
ทางกฎหมายของการเข้าสู่ตลาดการค้าบริการด้าน
ทันตกรรมในกลุ่มประเทศสมาชิกอาเซียน ผู้เขียนเห็นว่าควรสร้างมาตรฐานวิชาชีพทันตแพทย์
ในระดับอาเซียน โดยแก้กฎหมายของแต่ละประเทศสมาชิกอาเซียนให้เป็นไปตามข้อตกลงยอมรับร่วมสาขาวิชาชีพทันตแพทย์ของอาเซียน เนื่องจากปัจจุบันแต่ละประเทศยังคงมีข้อจำกัดที่แตกต่างกันออกไปในกรณีทันตแพทย์ต่างชาติเข้าไปประกอบวิชาชีพทันตกรรมในประเทศของตน เพื่อให้สอดคล้องกับแนวทางของประชาคมเศรษฐกิจอาเซียนที่มีวัตถุประสงค์ในการรวมตัวกัน
ทางเศรษฐกิจบนพื้นฐานความเท่าเทียมกัน และ
ผลประโยชน์ร่วมกันของประเทศสมาชิก