ความชอบด้วยกฎหมายในการยึดหรืออายัดทรัพย์สินที่ได้จากการฟอกเงิน

Abstract

         การศึกษาเรื่อง “ความชอบด้วยกฎหมายในการยึดหรืออายัดทรัพย์สินที่ได้จากการฟอกเงิน” นี้ มีวัตถุประสงค์ที่จะศึกษาวิจัยถึงบทบัญญัติทางกฎหมายในเรื่องของการยึดและอายัดทรัพย์ตามพระราชบัญญัติป้องกันและปราบปรามการฟอกเงิน พ.ศ. 2542 ที่ใช้อยู่ในปัจจุบัน ว่ามีความเหมาะสมกับการที่จะนำมาใช้ในการยึดหรืออายัดทรัพย์สินที่ได้จากการฟอกเงินได้อย่างแท้จริงและเป็นธรรมต่อเจ้าของทรัพย์สินที่มิได้เป็นผู้กระทำความผิดตามพระราชบัญญัติดังกล่าวหรือไม่อย่างไร
         โดยวิธีที่ใช้ในการวิจัย เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ (Documentary Research) คือเป็นการค้นคว้า ข้อมูลจาก ตำรา ตัวบทกฎหมาย พระราชบัญญัติที่เกี่ยวกับการยึดทรัพย์ของไทย และต่างประเทศ ประกาศต่าง ๆของคณะกรรมการฟอกเงิน
          จากการศึกษาพบว่าบทบัญญัติแห่งพระราชบัญญัติป้องกันและปราบปรามการฟอกเงิน พ.ศ. 2542 ยังไม่อาจให้ความเป็นธรรมต่อเจ้าของทรัพย์สินที่มิได้เป็นผู้กระทำความผิดแต่ต้องถูกยึดหรืออายัดทรัพย์ดังกล่าวทั้งนี้ เพราะหลักสำคัญในของพระราชบัญญัติฉบับนี้ได้ผลักภาระให้เจ้าของทรัพย์สินเป็นผู้นำสืบพิสูจน์ให้ศาลเห็นว่าทรัพย์นั้นตนมิได้ ได้มาจากการกระทำความผิดซึ่งเป็นเรื่องที่ยากที่เจ้าของทรัพย์สินจะนำสืบให้ศาลเชื่อเช่นนั้นได้ ดังนั้นจึงควรกำหนดให้เจ้าหน้าที่ของรัฐเป็นฝ่ายนำสืบพิสูจน์ให้ได้ความว่าทรัพย์สินนั้นได้มาจากการฟอกเงินศาลจึงจะมีคำสั่งยึดหรืออายัดทรัพย์ดังกล่าว