การพัฒนาผลสัมฤทธิ์การอ่านและการเขียนคำในภาษาไทยโดยใช้วิธีการจัดการเรียนรู้ แบบสมองเป็นฐาน ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนบ้านห้วยเฮี้ย

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาบริบทและข้อบกพร่องด้านการอ่านและการเขียนคำในภาษาไทย โดยใช้วิธีการจัดการเรียนรู้แบบสมองเป็นฐาน ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนบ้านห้วยเฮี้ย 2) พัฒนาแผนการจัดการเรียนรู้โดยใช้วิธีการจัดการเรียนรู้แบบสมองเป็นฐาน ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 3) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ด้านการอ่านและการเขียนคำในภาษาไทย ก่อนเรียนกับหลังเรียนโดยใช้วิธีการจัดการเรียนรู้แบบสมองเป็นฐาน ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 ประชากรที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 ที่เรียนในภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2565 โรงเรียนบ้านห้วยเฮี้ย สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงรายเขต 2 จำนวน 1 ห้อง มีนักเรียนทั้งหมด 12 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ 1) แบบสัมภาษณ์ครูภาษาไทยระดับประถมศึกษาแบบมีโครงสร้าง 2) แบบทดสอบวินิจฉัยข้อบกพร่องทักษะการอ่านและการเขียนคำในภาษาไทย 3) แผนการจัดการเรียนรู้การจัดการเรียนรู้แบบสมองเป็นฐาน 4) แบบวัดผลสัมฤทธิ์ด้านการอ่านและการเขียนคำในภาษาไทย ก่อนเรียนและหลังเรียน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า 1) บริบทและสภาพปัญหาการสอนวิชาภาษาไทย มีนักเรียนที่อ่านไม่ออก เขียนไม่ได้ เนื่องจากใช้ภาษาไทยเป็นภาษาที่สอง มีนักเรียนที่อ่านไม่ออก เขียนไม่ได้ เนื่องจากนักเรียนมาจากหลายชาติพันธุ์ พูดสื่อสารกันโดยใช้ภาษาเผ่าทำให้เกิดปัญหาในการจัดการเรียนรู้ ผู้วิจัยพบว่านักเรียนมีข้อบกพร่องด้านการอ่านและการเขียนคำโดยเฉพาะคำที่มีสระเปลี่ยนรูปและลดรูป 2) แผนการจัดการเรียนรู้แบบสมองเป็นฐาน สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 ค่าความเหมาะสมอยู่ในระดับมากที่สุด (μ = 4.55, σ = 0.38) และ 3) คะแนนเฉลี่ยผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน มีคะแนนเฉลี่ยก่อนเรียนเท่ากับ 25.50 คิดเป็นร้อยละ 42.50 และคะแนนหลังเรียนมีคะแนนเฉลี่ยเท่ากับ 39.67 คิดเป็นร้อยละ 66.11 และมีคะแนนความก้าวหน้าคิดเป็นค่าเฉลี่ยร้อยละ 23.61