การวิเคราะห์ลักษณะข้อผิดพลาดในการเขียนภาษาจีนของนักศึกษาสาขาภาษาจีน คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา

Abstract

บทความวิจัยฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาข้อผิดพลาดในการเขียนภาษาจีนในระดับคำและระดับประโยคของนักศึกษาชั้นปีที่ 3 (รุ่น59) สาขาวิชาภาษาจีน ที่ลงทะเบียนเรียนในรายวิชา CH3401 การเขียนภาษาจีน1 ในภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2561 จำนวน 88คนโดยเก็บรวบรวมข้อมูลจากผลงานเขียนของนักศึกษาคนละ7หัวข้อ ได้แก่ การเขียนโน้ต ใบลา ประกาศ โปสเตอร์ บันทึกประจำวัน จดหมายส่วนตัว และการเขียนบรรยายเหตุกาณ์ รวมทั้งสิ้น 609 ฉบับ

ผลการศึกษาพบว่า ข้อผิดพลาดในระดับประโยคมีมากกว่าข้อผิดพลาดระดับคำ ซึ่งข้อผิดพลาดระดับคำนั้น เป็นการเลือกใช้คำผิดพลาด พบได้หลายลักษณะ ลักษณะที่พบมากที่สุดคือ ข้อผิดพลาดที่เกิดจากการที่นักศึกษาไม่รู้คำศัพท์ รองลงมาคือ การใช้คำผิดความหมาย การใช้คำที่มีความหมายใกล้เคียงกันผิดพลาด และการใช้คำไม่รับกันตามลำดับ ส่วนข้อผิดพลาดในระดับประโยคนั้น พบข้อผิดพลาด้านการตกหล่นมากที่สุด รองมาคือ การลำดับคำไม่ถูกต้อง การใช้คำเกินหรือซ้ำซ้อน และการแทนที่ผิดความหมายเป็นลำดับสุดท้าย ซึ่งข้อผิดพลาดเหล่านี้มีสาเหตุมาจากอิทธิพลของภาษาแม่ ประกอบกับทักษะการเขียนภาษาจีนของนักศึกษายังไม่ดีพอ ตลอดจนกลยุทธ์ในการเรียนและการสื่อสารของผู้เรียนซึ่งสามารถแก้ไขได้โดยการฝึกฝนทักษะการเขียนภาษาจีนตั้งแต่ระยะแรกเริ่ม โดยฝึกจากระดับง่ายไปยาก ตั้งแต่การเขียนอักษรจีน ประโยคความเดียว ประโยคความรวม ไปจนถึงการเขียนระดับย่อหน้า และเน้นให้นักศึกษาเห็นถึงความเหมือนและความต่างระหว่างภาษาจีนและภาษาไทย