การศึกษาประสิทธิผลการออกกำลังกายด้วยท่าฤาษีดัดตนต่อการยืดหยุ่นของกล้ามเนื้อคอ

Abstract

งานวิจัยเรื่องนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการออกกำลังกายด้วยท่าฤาษีดัดตนเป็นระเวลา 1 สัปดาห์ต่อการเพิ่มประสิทธิผลความยืดหยุ่นกล้ามเนื้อคอ โดยมีการเก็บข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่างที่มีคุณสมบัติตามเกณฑ์ที่กำหนด จำนวน 60 คน โดยเริ่มเก็บข้อมูลในช่วงวันที่ 11 มีนาคม ถึงวันที่ 18 มีนาคม พ.ศ. 2562 ที่วิทยาลัยการแพทย์แผนไทยอภัยภูเบศร จังหวัดปราจีนบุรี โดยแบ่งกลุ่มตัวอย่างออกเป็น 2 กลุ่ม คือ กลุ่มที่ 1 ไม่ได้ออกกำลังกายท่าฤาษีดัดตน และกลุ่มที่ 2 ออกกำลังกายด้วยท่าฤาษีดัดตน โดยแบ่งกลุ่มตัวอย่างแบบสุ่ม (Randomize control trial) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วย 1) แบบบันทึกข้อมูลผู้เข้าร่วมวิจัยการออกกำลังกายด้วยท่าฤาษีดัดตน 2) แบบบันทึกการประเมินองศาการเคลื่อนไหวของกล้ามเนื้อ 3) แบบบันทึกความพึงพอใจการร่วมวิจัยการออกกำลังกายด้วยท่าฤาษีดัดตน 4) เครื่องมือที่ใช้ในการวัดความยืดหยุ่นของกล้ามเนื้อ (Goniometer) ทำการวัดค่าความยืดหยุ่นของกล้ามเนื้อคอก่อนการออกกำลังกาย โดยทำท่าก้มคอ (Neck Flexion) เงยคอ (Neck Extension หมุนคอไปทางซ้าย (Left Neck Rotation) หมุนคอไปทางขวา (Right Neck Rotation) เอียงคอไปทางซ้าย (Left Lateral Flexion) และเอียงคอไปทางขวา(Right Lateral Flexion) พร้อมบันทึกค่าความยืดหยุ่นของกล้ามเนื้อคอ จากนั้นให้กลุ่มที่ 2 ออกกำลังกายด้วยท่าฤาษีดัดตน จำนวน 3 ท่า คือ ท่าแก้เสมหะในลำคอ ท่าแก้ขัดขาขัดคอ และท่าแก้ลมเลือดนัยน์ตามัว ทำ 3 ครั้ง ใน 1 สัปดาห์ (วันเว้นวัน) เมื่อครบ 1 สัปดาห์จึงทำการวัดค่าความยืดหยุ่นของกล้ามเนื้อคอทั้ง 2 กลุ่มอีกครั้ง และนำผลมาวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติ parametric statistics (Unpaired t-test) และสถิติ non-parametric statistics (Mann-Whitney test) เปรียบเทียบกลุ่มตัวอย่างหลังการทดสอบระหว่าง 2 กลุ่มที่เป็นอิสระต่อกัน พบว่าค่าเฉลี่ยองศาคอเพิ่มขึ้นในกลุ่มที่ 2 มากกว่ากลุ่ม 1 ในการวัดองศาท่าก้มหน้า ท่าเงยหน้า ท่าเอียงซ้าย อย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ (p > 0.05) ท่าเอียงขวามีการเพิ่มขึ้นของกลุ่มที่ 2 มากกว่ากลุ่มที่ 1 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p > 0.05) จึงสรุปได้ว่าการออกกำลังกายด้วยท่าฤาษีดัดตนสามารถนำไปใช้เพิ่มความยืดหยุ่นของกล้ามเนื้อคอได้