ธรรมาภิบาลในคณะกรรมการรณรงค์เพื่อสิทธิมนุษยชน (ครส.)

Abstract

       บทความนี้เป็นบทความเกี่ยวกับธรรมาภิบาลในคณะกรรมการรณรงค์เพื่อสิทธิ์มนุษยชนซึ่งเป็นองค์กรภาคประชาสังคม (civil society organization) ของประเทศไทย ซึ่งในอดีตที่ผ่านมาประเทศไทยเราให้ความสำคัญกับองค์การภาครัฐ (public Organization) และองค์การภาคเอกชน (private Organization) เป็นสำคัญ แต่ให้ความสำคัญกับองค์การภาคประชาสังคมน้อยมาก
        คำว่า “ประชาสังคม” นั้นเป็นรู้จักและแพร่หลายอย่างมากในสังคมไทยมาเป็นเวลานานซึ่งมีการใช้ในความหมายเดียวกับคำว่า “การมีส่วนร่วมของประชาชน” ที่เป็นหลักการหนึ่งของธรรมาภิบาลส่วนมากคำนี้จะใช้สำหรับทางราชการที่เปิดโอกาสให้ประชาชนเกิดการรวมกลุ่มเป็นประชาคม และกลายเป็นส่วนหนึ่งประชาสังคม เป็นเวทีสาธารณะให้ประชาชนเข้ามามีส่วนร่วมในกระบวนการต่างๆของรัฐที่พึงจะกระทำในเรื่องที่มีผลกระทบต่อสังคมการเคลื่อนไหวของประชาสังคมจะดำเนินการในลักษณะขององค์การที่ปฏิบัติงานโดยให้ความสำคัญกับเรื่องผลประโยชน์สาธารณะ องค์การที่ทำงานทางด้านประชาสังคม เป็นการรวมกลุ่มของประชาชนที่แสดงออกทางการเมืองและสังคม โดยมีลักษณะความหลากหลายในเรื่องพื้นที่และการทำงานในเขตเมืองและชนบท มีการรวมตัวกันเป็นองค์การขับเคลื่อนทางสังคม
         ดังนั้น บทความนี้จึงเป็นบทความที่เขียนขึ้นมาเพื่อให้เกิดความตระหนักในความสำคัญขององค์การภาคประชาสังคม และตระหนักถึงการบริหารองค์การภาคประชาสังคมให้มีความเป็นธรรมาภิบาล คือ ให้มีความโปร่งใส สำนึกรับผิดชอบ จริยธรรม นิติธรรม คุ้มค่า และเปิดโอกาสให้ประชาชนเข้ามามีส่วนร่วมในการบริหารองค์การ เพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์ขององค์การที่ให้ความสำคัญกับเรื่องผลประโยชน์สาธารณะและการแก้ไขปัญหาด้านสิทธิมนุษยชนที่เกิดขึ้นกับประชาชนอย่างมีประสิทธิภาพ ประสิทธิผล และมีเสถียรภาพ