บทบาทของศาสนาในการเยียวยาจิตใจผู้ติดเชื้อเอชไอวี : กรณีศึกษา มูลนิธิบ้านนิจจานุเคราะห์ จังหวัดหนองบัวลำภู

Abstract

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินบทบาทของมูลนิธิบ้านนิจจานุเคราะห์ จังหวัด
หนองบัวลำภู และเพื่อศึกษาผลจากการเยียวยาจิตใจของผู้ติดเชื้อเอชไอวี ผู้ให้ข้อมูลประกอบด้วยนักบวชชายนักบวชหญิง เจ้าหน้าที่ที่ดูแลผู้ติดเชื้อเอชไอวี และผู้ติดเชื้อเอชไอวี เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ แบบกรณีศึกษาโดยใช้การรวบรวมข้อมูลด้านเอกสาร การสังเกตการณ์แบบไม่มีส่วนร่วมและการสัมภาษณ์เชิงลึก นำมาวิเคราะห์ข้อมูลเชิงพรรณา
ผลการวิจัยพบว่าบทบาทของมูลนิธิบ้านนิจจานุเคราะห์คือใช้วิธีการดูแลพักฟื้นผู้ติดเชื้อเอชไอวีและการส่งเสริมให้ความรู้เรื่องสุขภาวะทางเพศ โดยเน้นกระบวนการเข้าใจ รับฟัง เป็นที่ปรึกษาและดูแลผู้ติดเชื้อเอชไอวีโดยใช้หลักคำสอนทางศาสนาคริสต์มาปรับใช้กับผู้ติดเชื้อเอชไอวี การสวดภาวนา การสอนหลักศาสนาและการประกอบพิธีทางศาสนา โดยไม่มีการบังคับให้เปลี่ยนศาสนา ทั้งหมดเพื่ออบรมให้เห็นคุณค่าในตัวเองทำให้ผู้ติดเชื้อเอชไอวีมีทัศนคติที่ดีขึ้น กลับมาเคารพตัวเองและมีคุณค่าในความเป็นมนุษย์มากขึ้น
ผลจากการเยียวยาพบว่ามีการเปิดรับหลักศาสนาและนำมาปรับใช้กับชีวิตประจำวัน การสวดภาวนาการเข้าโบสถ์ ส่วนการเปลี่ยนศาสนาขึ้นอยู่กับตัวผู้ติดเชื้อเอชไอวีเอง และการมีวินัยในการดูแลรักษาสุขภาพตัวเอง ให้กำลังใจผู้ติดเชื้อเอชไอวีด้วยกัน เกิดการตอบแทนและกลับมาช่วยเหลือตามศักยภาพตัวเอง เป็นจิตอาสาที่คิดอยากจะช่วยเหลือคนอื่น เป็นตัวอย่างที่ดีในการดูแลสุขภาพและเผยแพร่ความรู้แก่ผู้ที่สนใจ มีการปรับตัวได้ในสภาวะกดดันจากสังคมภายนอก