ยุทธศาสตร์การพัฒนาวิทยาลัยนาฏศิลปะเชียงใหม่สู่ความเป็นเลิศ

แสงเดือน วงศ์ชวลิต

Abstract


          This research aims to develop indicators for excellence the College of Dramatic Arts, Bunditpatanasilpa Institute. Study and analyzes the context of Chiang Mai College of Dramatic Arts (CDACM). And Strategic Development CDACM to excellence. Using quantitative and qualitative research methods. Research conducted in three phases: the first phase is develop indicators to excellence of the College of Dramatic Arts. Research by document Depth interviews Group Delphi. Phase 2, Study and analyze the context of management education CDACM, by archival research and in-depth interviews. Phase 3, Development Strategy CDACM to excellence .The SWOT analysis of the draft Strategy. Stakeholder Meeting experts check strategy and development CDACM to excellence. The target population represented by each of the four groups, including the Chiang Mai, Chanthaburi, Lop Buri, Kalasin and Phatthalung statistical methods used to analyze quantitative data, including the inter-quartile range. And the median And qualitative analysis
used to analyze content.

        The research found that Indicators of excellence the College of Dramatic Arts in Context There are 64 indicators, Input 88, Process 142, Output 57, And Outcome are 65 indicators. Development strategy for the excellence Chiang Mai College of Dramatic Arts, (7 DA's Strategies) consists of one strategic leadership development, academic and professional dance. Dramatic Arts Leadership System : DALS, Dramatic Arts to Production Teachers and
Artists : DATA, Dramatic Arts learning organization: DALO, Dramatic Arts Academic Service s: DAAS, Dramatic Arts Research Culture: DARC, Dramatic Arts Wisdom Centre: DAWC, Dramatic Arts to Excellence: DAE.


Keywords


Strategy to Excellence, Indicators of excellence ; Development to Excellence

Full Text:

Untitled

References


กระทรวงศึกษาธิการ.(2556). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 และแก้ไขเพิมเติมฉบับที 2 พ.ศ.2545. กรุงเทพฯ : องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์.

ชนิดา มิตรานันท์และคณะ. (2551). แนวทางพัฒนาการจัดการศึกษาสู่ความเป็นเลิศทางวิชาการของภาควิชาการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

ณัฐชนก อิศรีทอง.(2545).กลยุทธ์การพัฒนาองค์กรสู่ความเป็นเลิศของคณะสาธารณสุข มหาวิทยาลัยบูรพา. วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยบูรพา.

ทศพร ศิริสัมพันธ์.(2557) “การบริหารเชิงยุทธศาสตร์” สืบค้นเมือ ตุลาคม 5,2557, จาก http://www.stou.ac.th/knowledgemanagement/infoserve/kmdb/read_k.

วาโร เพ็งสวัสดิ.(2549). การพัฒนารูปแบบความสัมพันธ์โครงสร้างเชิงเส้นตรงของประสิทธิผลภาวะผู้นำของผู้บริหารทีส่งผลต่อประสิทธิผลของโรงเรียน.ศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

วาสนา บุญญาพิทักษ์และคณะ(2556) .การพัฒนากลยุทธ์การบริหารคุณภาพการศึกษาตามเกณฑ์คุณภาพการศึกษาเพือการดำเนินการทีเป็นเลิศสำหรับสถาบันอุดมศึกษาทีจัดหลักสูตรสาขาดนตรีและนาฏศิลป์ไทย .วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี ปีที 24 ฉบับที 3 เดือนกันยายน – ธันวาคม 2556.

สงบ ประเสริฐพันธุ์. (2543). ร่วมกันสร้างสรรค์คุณภาพโรงเรียน. กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาสาส์น. สำนักงานเขตพืนทีการศึกษาประถมศึกษาเชียงใหม่ เขต 5. ประกาศสอบรรจุครูผู้ช่วย.สืบค้นเมือ ตุลาคม 20,2558, จาก www.chiangmaiarea5.go.th.

สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา. (2552). เกณฑ์คุณภาพการศึกษาเพือการดำเนินการทีเป็นเลิศ. กรุงเทพฯ: ห้างหุ้นส่วนจำกัด ภาพพิมพ์.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.(2555). นโยบายและยุทธศาสตร์การพัฒนาคุณภาพการศึกษาของประเทศสมาชิกองค์กรระดับนานาชาติ. พิมพ์ครังที1. กรุงเทพฯ: บริษัท พริกหวานกราฟฟิค จำกัด.

สำนักนโยบายด้านการศึกษามหภาค.(2555). เป้าหมายยุทธศาสตร์และตัวบ่งชีการปฏิรูปการศึกษาในทศวรรษทีสอง (พ.ศ.2552-2561). เอกสารแผ่นพับเผยแพร่.

อภิญญา ขัดมะโน.(2551).การบริหารเพือความเป็นเลิศของคณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

อำรุง จันทวาณิช.(2547). แนวทางการบริหารและการพัฒนาสถานศึกษาสู่โรงเรียนคุณภาพ. พิมพ์ครังที 1 กรุงเทพฯ : บริษัทพริกหวานกราฟฟิค จำกัด.

Aletta Grisay and Lars Mahlck.(1991). The Quality of Education in Developing Countries : A Review of Some Research Studies and Policy Documents. Paris : International Institute for Education

Planning’s Prinshop.

Camp, Robert C.(1989). Benchmarking: The Search for Industry Best Practices that Lear to Superior Performance. Quality Press.

Certo, Samuel C.(2000). Modern Management. 8th ed. New Jersey: Prentice-Hall. Inc.

Deming, W. Edwards.(1986).Out of the Crisis. MIT Center for Advanced Engineering Study. ISBN 0-911379-01-0.

Shipe, D. A. (1998). “A Case Study About Total Quality Management in A School District : From Selection To Reflection (Participatory Management, Continuous Improvement).” Dissertation

Abstracts International. Ed.D. University of Pittsburgh.


Refbacks

  • There are currently no refbacks.